Jeannette zat als kind in de hoog risicogroep (rood haar, lichte huid) maar destijds was daar nog nauwelijks aandacht voor. Maar onderhuids werd de kiem gelegd voor wat jaren later uit zou groeien tot huidkanker.
Mijn jeugd heb ik doorgebracht in Leiden en Katwijk aan zee waar mijn familie nog steeds woont. Ik was en ben een rossig type (vroeger knalrood haar) met groene ogen en een heel lichte huidskleur. Wij gingen vaak naar het strand, als ik mijn jeugdfoto’s bekijk die gemaakt zijn in de zomer begrijp ik wel waarom ik nu huidkanker heb.
Zonnebrandmiddelen waren m.i. toen nog niet te koop, ik had dan wel een zonnehoedje op en een bloesje aan tijdens het spelen en zwemmen maar dat was het dan wel. Ik ben ontelbare keren verbrand door de zon, met nu alle gevolgen van dien.
Ongeveer 15 jaar geleden had ik een afspraak met de dermatoloog i.v.m. eczeem klachten. Tijdens deze afspraak werd mijn huid grondig bekeken en ik bleek vooral op mijn gezicht, decolleté, handen, armen, benen en voeten veel actinische keratosen (zonneschade) te hebben. Veel plekjes zijn direct weggebrand/ bevroren. Ook werd er op mijn rechterbovenarm/onderzijde een basaalcelcarcinoom ontdekt. Deze is weggesneden.
Gelukkig bleef ik onder controle bij de dermatoloog, iedere zes maanden word ik opgeroepen voor een controle. Zelf ben ik ook zeer alert bij nieuwe afwijkingen op mijn huid. Bij twijfel over een plekje bel ik direct naar de polikliniek voor een vroegtijdige controleafspraak. Gelukkig nemen ze mij altijd serieus en wordt er een biopt genomen van het verdachte plekje. In de afgelopen 14 jaar is bij mij 5 keer een plaveiselcelcarcinoom verwijderd, steeds in een vroeg stadium. Verdere behandeling was daarom gelukkig niet nodig.
Eerlijk gezegd bleef ik in aanvang nogal nuchter over de diagnoses, dacht ik. Plekjes verwijderen en hup weer door Tot ik in 2022 ook nog out of the blue de diagnose borstkanker kreeg. Toen kwamen de emoties wel in alle hevigheid los en daar heb ik nu nog steeds last van. Zodanig zelfs dat ik eerder gestopt ben met werken.
Ik werd bij vlagen angstig, paniekerig en mijn energielevel was laag. Ik ben vervroegd met pensioen, dat doet me goed maar heb toch geestelijke hulp gevraagd. Dat was me eerder niet aangeboden en ik heb er ook niet eerder aan gedacht.
Mijn voorgeschiedenis weerhoudt ons niet om in het voor- en najaar naar zonnige oorden te gaan om te genieten van het mooie weer. Maar zonnebaden doe ik niet en ik smeer me consequent toch meerdere malen per dag in met zonnebrand factor 50. Ook draag ik dan een hoed met een brede rand om mijn gezicht te beschermen en natuurlijk is de rest van mijn lichaam bedekt met kleding, ook als ik onder een parasol zit.
Mijn boodschap:
Bij twijfel over een plekje op je huid, ga naar je huisarts en laat je doorverwijzen naar een specialist. En schroom ook niet om geestelijke hulp te zoeken als je daar behoefte aan hebt.
