Aantal patiënten met huidkanker blijft stijgen en legt steeds grotere druk op de zorg
Huidkanker is de meest voorkomende en snelst toenemende vorm van kanker in Nederland. Uit de nieuwste cijfers van Integraal Kankercentrum Nederland (IKNL) blijkt dat het aantal nieuwe diagnoses van huidkanker de afgelopen jaren verder is toegenomen en naar verwachting zal blijven stijgen. Dit heeft niet alleen gevolgen voor patiënten, maar ook voor de druk op de zorg, zowel financieel als op het gebied van capaciteit.
Druk op de zorg
De stijging van diagnoses huidkanker heeft grote gevolgen voor ziekenhuizen. Jaarlijks krijgen bijna 75.000 mensen deze diagnose. Gemiddeld zijn er per ziekenhuis 1.085 nieuwe huidkankerpatiënten per jaar. Veel patiënten blijven langdurig onder controle, omdat huidkanker vaak terugkeert. Op dit moment leven bijna een half miljoen mensen (487.867) die de afgelopen 10 jaar de diagnose huidkanker kregen. Dit betekent dat in deze periode per ziekenhuis gemiddeld 7.071 patiënten in behandeling zijn (of zijn geweest).
Het is dus hard nodig om de stijging af te remmen, aan de ene kant door meer in te zetten op het voorkomen van de ziekte (door preventie), maar ook door te investeren in innovatie in bijvoorbeeld het diagnosticeren van risicogroepen, zelfdetectie, behandelingen en nacontroles en aandacht voor de organisatie van zorg.
Dr. Marlies Wakkee, dermatoloog in het Erasmus MC en voorzitter expertisegroep oncologie van de Nederlandse Vereniging van Dermatologie en Venereologie (NVDV): ‘Als er één patiëntengroep is die we als dermatologen veel zien, dan zijn het wel mensen met huidkanker. Dit betreft zowel mensen met nieuwe plekken als mensen die op nacontrole komen. We proberen steeds vaker predictiemodellen te gebruiken om te voorspellen wie er een hoger risico heeft op bijvoorbeeld uitzaaiingen of opeenvolgende huidkankers. We moeten ook nadenken over het inzetten van slimme technologieën (met bijvoorbeeld AI) om mensen thuis al te ondersteunen in het zelf beoordelen van huidplekken.’
Het toenemende gebruik van dure geneesmiddelen, zoals immunotherapie en doelgerichte therapie, heeft geleid tot aanzienlijke gezondheidswinst, maar ook tot verdere kostenstijgingen. Terwijl immunotherapiegebruik bij stadium IV-melanoom blijft toenemen, wordt bij stadium III sinds 2019 een lichte daling waargenomen. De inzet van doelgerichte therapieën is gelijk gebleven bij stadium IV en neemt licht toe bij stadium III.
