Jeroen kreeg te maken met een vrij zeldzame uitzaaiing van een plaveiselcarcinoom. Medisch gezien had hij weinig te klagen over aanpak en begeleiding maar de psychische nasleep bleef (te) lang onderbelicht.
In 2008 heeft de dermatoloog zonneschade op mijn hoofd gevonden. Dat is met laserstralen behandeld. De dermatoloog gaf aan, dat het mogelijk in de toekomst tot huidkanker kan leiden. Vervolgens kwam ik 3 tot 4 maal per jaar bij de dermatoloog voor controle en behandeling met stikstof. Dat is later door de huisarts overgenomen. In 2020 kwam er inderdaad een klein gezwel op mijn hoofd: huidkanker, plaveiselcelcarcinoom. De plastische chirurg heeft 3 operaties nodig gehad om het weg te halen. Dat bleek helaas niet afdoende. In het voorjaar 2021 kwam er weer een, groter, gezwel tevoorschijn. Bij de 4e operatie bleek dat de tumor T3 ook agressief in mijn schedel terecht was gekomen. Volgens de dermatoloog zeldzaam. Er volgende een 5e operatie, waarbij de neurochirurg bot heeft weg gefreesd en een kunststof vervanging heeft aangebracht. Gelukkig kon ik fysiek van alle operaties goed en tamelijk snel herstellen en ben grotendeels blijven werken. Na de 5e operatie ben ik nog 33 maal bestraald met radiotherapie.
In die periode van bestraling begon bij mij de mentale realisatie. Wat is er gebeurd, kan ik mijn lichaam nog vertrouwen, wanneer kan de kanker weer terugkomen? Met wie kan ik hierover in gesprek gaan? Thuis het gesprek aan gaan ging niet gemakkelijk. Noch de huisarts noch de ziekenhuis specialisten, dermatoloog, plastisch chirurg, neurochirurg, radiotherapeut hebben mij geattendeerd op de mogelijk optredende mentale realisatie. HUKAs kende ik nog niet, ook niet via de artsen. Dus ben ik zelf op zoek gegaan. Ik kwam ik eind 2021 bij een therapeut. Die heeft mij op weg geholpen, maar had geen ervaring met kankerpatiënten. Daarna kwam ik via internet terecht bij het Helen Dowling Instituut, voor psychologische begeleiding van kankerpatiënten en desgewenst ook de partner. Er bleek een wachttijd van enkele weken voor een intake. En vervolgens een wachttijd van enkele maanden voor de start van het traject. Totaal 7 maanden wachten, zodat ik pas september 2022 kon starten. In de wachttijd heb ik een bewustzijnscoach gevonden, met wie ik enkele helpende en helende sessies heb kunnen doen. De psycholoog van het www.hdi.nl heeft mij in een aantal gesprekken weer verder geholpen, zodat ik meer rust heb kunnen vinden. In oktober 2023 maakte ik mijn eerste HUKAs dag mee. Met verhalen van en gesprekken met lotgenoten. Dat was louterend en leverde veel herkenning op! En in de ziekteperiode heb ik iemand leren kennen met wie ik zeer goede, diepgaande gesprekken kon voeren. Dat is en was voor mij heel erg fijn, met bijna nog meer positieve impact dan de professionele ondersteuning. Ik ben dankzij de diepgaande gesprekken veel meer van hoofd, maar hart en ziel gegaan, ook in mijn werk en dat is een buitengewone waardevolle levenservaring!
Samenvattend: kanker kan een stevige mentale realisatie geven. Daarbij zijn contacten met lotgenoten belangrijk. Professionele begeleiding kan zeker helpen, dat deed het in elk geval voor mij. Daarnaast had bijzondere persoonlijke contact duidelijke meerwaarde. Belangrijk dus dat hier meer aandacht voor komt en dat huisartsen en specialisten patiënten hierover tijdig informeren.
