De deuk in mijn voorhoofd zorgde ook voor een deuk in mijn zelfvertrouwen

Sinds 2015 zijn er bij Kim verschillende soorten huidkanker gediagnosticeerd. Dit heeft veel impact gehad op haar leven. Ze heeft erg veel aan lotgenotencontact gehad.

Een kwetsbare jongere

Kim is ervaringsdeskundige en vrijwilliger bij HUKAs geweest (2019-2024). Ze heeft haar verhaal in verschillende media verteld. Daarnaast was ze de afgelopen jaren aanwezig op onze lotgenotencontactdagen en andere bijeenkomsten voor patiënten met huidkanker.

„Ik heb nooit echt lang in de zon gelegen,” vertelt Kim. „Je hoeft ook niet per se te zonnen om huidkanker te krijgen, want de hele dag krijg je – vooral in je gezicht – zon. Ik heb rood haar, sproeten en een lichte huid, dus daardoor behoor ik eigenlijk al tot een risicogroep. Vroeger ben ik als kind vaak verbrand, dat heeft er waarschijnlijk ook mee te maken.

In 2015 werd een melanoom bij haar ontdekt op haar arm. Daarna werd er nog drie keer huidkanker ontdekt, op haar gezicht.

Ze vertelt hierover: “Sindsdien sta ik in het ziekenhuis onder controle en een paar jaar later bleek het helaas ook in mijn gezicht mis te zijn. Op mijn voorhoofd kwam steeds een gek korstje terug. Dat is uiteindelijk weggehaald en bleek ook foute boel te zijn. Wéér huidkanker. Dat was wel schrikken. Dit keer in mijn gezicht.

“Ik heb toen gekozen voor een huidbesparende operatie, maar een paar maanden later bleek ik wéér een plekje op mijn voorhoofd te hebben. Uiteindelijk ben ik daar drie keer voor op controle geweest, maar ik voelde gewoon aan alles dat het ook dit keer niet goed was. De basaalcelcarcinoom is na de nieuwe operatie helaas dieper gegroeid, waardoor ik ook in mijn voorhoofd een soort deuk kreeg. Daarnaast is mijn wenkbrauw na de operatie scheefgetrokken, waardoor mijn ooglid ook omhoog werd getrokken.”

Kleine plekjes, grote gevolgen

De operaties hebben haar gezicht voorgoed veranderd. Kim zegt:”In het begin moest ik steeds huilen als ik in de spiegel keek. Je gezicht is toch je visitekaartje en als dat er asymmetrisch uitziet, voelt dat verschrikkelijk. Gelukkig is alles in mijn gezicht na een tijdje vanzelf goed getrokken. De deuk in mijn voorhoofd is minder diep geworden, het litteken minder opvallend en ook mijn ooglid is weer teruggetrokken.”

Over hoe haar omgeving reageerde zegt ze: “Ik wilde me groot houden. Vooral het woordje ’kanker’ hakt er flink in. Uiteindelijk ben ik via het Internet (HUKAs, red.) in contact gekomen met een lotgenoot (Jaap Touw, voormalig voorzitter en oprichter van HUKAs, red.), hij wist precies wat ik doormaakte en bij hem kon ik terecht met vragen en onzekerheden.”

Huidkanker komt steeds vaker voor. Tegenwoordig weten we dat de zonnestraling het grootste risico op huidkanker vormt. Kim zegt hierover: “Mensen beseffen niet; zodra je de deur uitgaat doe je al UV-straling op. Het was voor mij altijd een ver-van-mijn-bedshow, totdat ik de diagnose huidkanker kreeg. Inmiddels smeer ik me extra goed in en draag ik altijd een hoed. Want de zon kan ik niet uitzetten”

Dit artikel heeft in de Telegraaf/vrouw gestaan. Je kunt deze hier lezen (premium).

Kim heeft ook in een video haar verhaal verteld. Bekijk die video hier.

Wil jij contact met een ervaringsdeskundige. Neem contact met ons op!